Berlin, 05. Februar
Βερολίνο, 05 Φεβρουαρίου Liebe Frau Perez! Αγαπητή κυρία Πέρες! Jetzt bin ich schon 5 Tage hier. Τώρα είμαι εγώ ήδη 5 μέρες εδώ. Es ist wirklich toll in Berlin! Είναι πράγματι υπέροχα στο Βερολίνο! Die Eltern von Maria-Christine und Andreas sind sehr nett. Οι γονείς της Μαρίας-Χριστίνε και του Ανδρέα είναι πολύ ευγενικοί. Morgen gehe ich mit in die Schule. Αύριο θα πάω μαζί στο σχολείο. Die heißt Goethe-Gymnasium. Αυτό λέγεται γυμνάσιο Goethe. Viele Grüße aus Berlin. Πολλούς χαιρετισμούς από το Βερολίνο. Ihre Carmen Η Κάρμεν σας
0 Kommentare
Η κάθοδος των Μακεδόνων του Φιλίππου προς την Στερεά Ελλάδα. Οι πρώτες φάσεις της μάχης Η τελική φάση της μάχης
Πηγή των σχεδιαγραμμάτων της μάχης: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών Οι πολιτικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν στη Νότιο Ελλάδα κατά την τελευταία φάση του Πελοποννησιακού Πολέμου, με την εξασθένιση της Αθήνας εξαιτίας της καταστροφής στη Σικελία και τελικά την ήττα της, προπάντων όμως η παρουσία ενός ικανού μονάρχη στη Μακεδονία ήταν οι λόγοι, στους οποίους οφείλεται η εξαιρετικά σημαντική πρόοδος που παρατηρήθηκε το διάστημα αυτό στην εσωτερική της οργάνωση αλλά και σε άλλους τομείς. Δημιουργός της ήταν ο Βασιλιάς Αρχέλαος, τον οποίο ο Πλάτων χαρακτήριζε ως στυγνό τύραννο (Γοργίας, 471d, Αλκιβ. Δεύτ., 141 d, 7), ενώ ο Θουκυδίδης ως έναν δραστήριο και οξυδερκή ηγεμόνα. Για την υποδομή της χώρας (φρούρια και δρόμους) και τον εξοπλισμό καθώς και την λοιπή οργάνωση του στρατού (πεζικού και ιππικού) ο Αρχέλαος επιτέλεσε τόσα, όσα κανείς από τους οκτώ προγενεστέρους βασιλείς της Μακεδονίας, αναφέρει το πολύ σύντομο αλλά χαρακτηριστικό σχόλιο του ιστορικού (ΙΙ 100.2). Σε τι συνίστατο αυτή η αύξηση της μαχητικότητας του μακεδονικού στρατού, δεν είναι ακριβώς γνωστό. Το γεγονός ότι επρόκειτο προπάντων για δημιουργία μονάδων βαρέως οπλισμένων οπλιτών, όπως υποστηρίζεται από μερικούς νεωτέρους ιστορικούς, είναι μία πιθανή υπόθεση που διατυπώνεται με αναφορά στην οδυνηρή εμπειρία από την αδυναμία της αποτελεσματικής αντιμετωπίσεως της εισβολής του Σιτάλκη*, αδυναμία που οφείλονταν στην έλλειψη επαρκούς (ποιοτικά) πεζικού (βλ. παρ.).
Ο Αρχέλαος, νόθος γιος του Περδίκκα του Β΄ που αναγνωρίσθηκε όμως ως νόμιμος νωρίς (Πλάτων, Γοργίας, 471a, Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία, 43), αναγορεύθηκε βασιλεύς, παραμερίζοντας διαφόρους συγγενείς ανταπαιτητές του θρόνου, το 413 π.Χ. Στο σχετικά σύντομο διάστημα των δεκατριών χρόνων της βασιλείας του (έπεσε θύμα συνωμοσίας που είχε προσωπικά και πολιτικά κίνητρα, το 399 π.Χ.), εκτός από την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητος της χώρας, έθεσε και -έως έναν ορισμένο βαθμό- πέτυχε τρεις άλλους στόχους: τη βελτίωση της διοικητικής της οργάνωσης (παράλληλα με την εδραίωση της κεντρικής εξουσίας), την αύξηση της εξωτερικής ισχύος και προπάντων την πολιτιστική ανάπτυξη· όλα αυτά, με την προοπτική ότι η Μακεδονία μπορούσε να αποτελέσει στο εγγύς μέλλον σημαντική δύναμη με καθοριστικό ρόλο στην ελληνική πολιτική. Ο Αρχέλαος μετέφερε, ως γνωστόν, την πρωτεύουσα του κράτους από τις Αιγές στην Πέλλα, στο δυτικό τμήμα του Θερμαϊκού κόλπου (Πρβλ. Hatzopoulos, "Strepsa", 42-43)· με την υποστήριξη των Αθηναίων, οι οποίοι χρειαζόταν επειγόντως την βοήθειά του με την παροχή ξυλείας, κατέλαβε το 410 π.Χ. την Πύδνα και ανταποκρινόμενος στην έκκληση βοηθείας που του απηύθυναν οι Αλευάδες (αριστοκράτες της Λάρισας) εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων, εισέβαλε στη Θεσσαλία και κατέλαβε τη Λάρισα, από την οποία αποσύρθηκε μετά την επικράτηση των Αλευάδων, διατήρησε όμως υπό την κατοχή του την Περραιβία**. Το κύρος που απέκτησε η Μακεδονία ως πολιτική δύναμη στη Νότιο Ελλάδα καταδεικνύεται, ίσως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, από το γεγονός ότι οι Αθηναίοι, σε ψήφισμά τους του έτους 407/6 π.Χ., τιμούν τον Αρχέλαο ως Πρόξενο και Ευεργέτη, αναφέροντας εμφατικά την εξαγωγή ξυλείας που ενέκρινε ο Μακεδόνας βασιλιάς για την κατασκευή νέου στόλου (IG I3 117, SEG X 138)· καταλαβαίνει κανείς εύκολα τη σημασία της αποφάσεως, αν αναλογισθεί ότι οι Αθηναίοι, μετά την απώλεια της Αμφίπολης το 421 π.Χ., δεν είχαν πλέον καμία δυνατότητα προσβάσεως στη Μακεδονία για την προμήθεια ξυλείας και εξαρτιόταν έτσι από την βούληση του Μακεδόνα μονάρχη. Αντίθετα, μερικά χρόνια πριν, είναι αυτοί που επιβάλλουν στον Περδίκκα τους όρους τους (το 426/5 π.Χ., στον διακανονισμό των σχέσεών του με την Μεθώνη και το 423/422, στο σύμφωνο συμμαχίας που αφορά και την μονοπωλιακή παροχή ξυλείας, IG I3, 89). Στο μοναδικό απόσπασμα του λόγου «Υπέρ Λαρισαίων» (περ. 400 π.Χ.) ο ρήτορας Θρασύμαχος από την Χαλκηδόνα, πολιτικός αντίπαλος των Αλευάδων και του Αρχελάου, χαρακτήριζε τον Μακεδόνα βασιλέα ως «βάρβαρο» («Αρχελάω δουλεύσομεν, Έλληνες όντες βαρβάρω;» [Θα είμαστε δούλοι του Αρχελάου, Έλληνες εμείς σ' έναν βάρβαρο;], H. Diels, DieFragmentederVorsokratiker,Berlin 19526 85, B2 ). Η φόρτιση που δηλώνει η φράση αυτή του αρχαίου ρήτορα είναι τόσο εμφανής, όσο και η προκατάληψη ορισμένων σύγχρονων ιστορικών, αρνητών της ελληνικότητος των Μακεδόνων, που την επικαλούνται. Η ίδια προκατάληψη φαίνεται και στην αξιολόγηση του πολιτιστικού έργου του Μακεδόνα μονάρχη, για το οποίο γίνεται λόγος παρακάτω (Κεφ. ΙΙ). Πηγή: Ηλίας Κ. Σβέρκος / Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα http://www.imma.edu.gr/imma/history/02.html#toc007 *Σιτάλκης, βασιλιάς των Οδρύσων της Θράκης, είχε εισβάλλει το 431 π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου στη Μακεδονία λεηλατώντας και προκαλώντας πολλές καταστροφές, χωρίς να μπορεί να αντιμετωπισθεί. ** Η Περραιβία ήταν αρχαία ελληνική χώρα της ηπειρωτικής Ελλάδας στα βόρεια της Θεσσαλίας μεταξύ του Ολύμπου και του Πηνειού ποταμού. |
ΠΟΙΟΣ; ΕΓΩ
Ονομάζομαι Γαρίτατζης Χάρης και γεννήθηκα στην Αθήνα το 1965. Από το 1970 έως το 1983 ζούσα στην όμορφη πόλη του Göppingen, κοντά στην Στουτγάρδη της Γερμανίας. Η υποχρεωτική σχολική εκπαίδευσή μου περιελάμ-βανε για τα 9 πρώτα χρόνια του σχολικού βίου τόσο το γερμανικό όσο και το ελληνικό σχολείο, που λειτουργούσε στη πόλη που διέμενε η οικογένειά μου. Αποφοίτησα από το Λύκειο Στουτγάρδης το 1983 και σπούδασα ως υπότροφος του ΙΚΥ στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ, από όπου αποφοίτησα το 1987. Το 7ο εξάμηνο των σπουδών μου βρισκόμουν με υποτροφία της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD) στο πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν (Eberhard Karls Universität Tübingen). Αρχείο
Κατηγορίες |